ÜNLEM İŞARETI (!)

       Ünlem İşareti ( ! )

1. Bayram, büşra, acı, korku, şaşma
gibi duyguları anlatan cümle veya ibarele­
rin sonuna konur: Hava ne kadar da
sıcak! Aşk olsun! Ne kadar akıllı adamlar
var! Vah vah!
Ne mutlu Türk’üm diyene! (Atatürk)

2. Seslenme, hitap ve uyarı
sözlerinden sonra konur:
Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz’dir,
ileri! (Atatürk)
Ey Türk gençliği! Birinci vazifen; Türk
istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet,
muhafaza ve müdafaa etmektir. (Atatürk)
Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: İlerle!
(Yahya Kemal Beyatlı)
Dur, yolcu! Bilmeden gelip bastığın
Bu toprak bir devrin battığı yerdir.
(Necmettin Halil Onan)
UYARI: Ünlem işareti, seslenme ve
hitap sözlerinden hemen sonra konulabi­
leceği gibi cümlenin sonuna da konabilir:
Arkadaş, biz bu yolda türküler
tuttururken
Sana uğurlar olsun... Ayrılıyor
yolumuz! (Faruk Nafiz Çamlıbel)

3. Alay, kinaye veya küçümseme
anlamı kazandırılmak istenen sözden
hemen sonra yay ayraç içinde ünlem
işareti kullanılır:
İsteseymiş bir günde bitirirmiş (!) ama
ne yazık ki vakti yokmuş (!).
Adam, akıllı (!) olduğunu söylüyor.